Technologie slaat ons niet uit het veld

Het gebeurde gisteren ergens aan het einde van de middag. Met een snelheid van circa 130 km/u rij ik geruisloos het IJsselmeer in. Verder is er helemaal niemand om mij heen. Ik bevind me ergens ten noorden van Hilversum, niet ver van Amsterdam.

Althans, volgens het navigatiesysteem in mijn auto. Zelf had ik de indruk dat ik ergens bij Maassluis op de A20 reed en dat er van natte voeten geen sprake was. Zo zie je maar weer dat die computers het niet altijd bij het rechte eind hebben. 

Menselijke trekjes 

De verwarring ontstond een dag eerder toen ik de snelweg afreed bij Woerden. Ik begrijp de natuurlijke tegenzin die mijn navigatiesysteem daarvoor heeft, soms zie ik menselijke trekjes in mijn  navigatiesysteem. Op de kaart belandde ik in een weiland ruim voor de daadwerkelijke afslag Woerden, en sindsdien is het niet meer goed gekomen. Ik herken twee fenomenen die wel vaker voorkomen in relatie tot computers.

In de eerste plaats beschouwde ik mijn navigatiesysteem als iets menselijks. Ik praat er soms tegen en heb de illusie dat dat helpt. Ik ken genoeg collega’s die praten tegen hun computer en hopen dat de computer hen die dag weer  goedgezind is. Zelf heb ik dat met computers wat minder, maar ik begrijp het wel.

Ten tweede gebeurt er met computers soms iets, voor mij, onbegrijpelijks. Iets wat het altijd goed heeft gedaan werkt ineens niet meer, of niet meer goed, zonder echt aanwijsbare oorzaak. Het gebeurde recent nog; een onverwachte storing bij Netflix en de digitale klokken in West-Europa die van slag waren.

Gestandaardiseerde processen

Dit soort incidenten wordt wel eens aangegrepen om de omarming van technologie te beperken, en de toegevoegde waarde van computers in zekere zin zelfs te ontkennen. Dat is natuurlijk onzin. Computers geven (heel) soms foute resultaten, maar ten opzichte van mensen zijn  computers nagenoeg foutloos. Mensen zijn en blijven gewoon de weakest link in veel gestandaardiseerde processen. Zelfs als computers een keertje van slag zijn.

Voor Ruitenburg geldt eigenlijk niets anders. Verdergaande digitalisering van gestandaardiseerde processen is de weg die wij volgen. Hoe meer we koppelen, scannen, automatisch verwerken en standaardiseren, hoe efficiënter onze dienstverlening wordt. Ook wij kampen wel eens met een tegenslag op dat vlak. Een foutmelding, een niet-werkende koppeling, een mislukte update. Maar dat slaat ons niet uit het veld. Met het voor ons gebruikelijke optimisme en de energie die men van ons gewend is, lossen we dat op.

Als je dan kijkt waar we nu staan ten opzichte van een paar jaar geleden, is sprake van snelle vooruitgang. Het maakt mij nieuwsgierig naar wat de komende jaren ons gaat brengen.

Jan-Pieter Bood

Jan-Pieter Bood

Adviseur
Deel dit artikel